Recensie: Mollenstad - Torben Kuhlmann

************* (!!!) 
voor iedereen

Herinneren jullie je mijn recensie van Lindbergh nog? Een prachtig boek over een muis die graag wilde vliegen, gemaakt door een supertalent: Torben Kuhlmann. Wel, dit supertalent heeft een nieuw boek uit ... een kunstwerkje. Een must-have voor iedere zichzelf respecterende (jeugd)boekenfan: Mollenstad.

Mollenstad moet het hebben van zijn illustraties (Kuhlmann is dan ook in de eerste plaats een illustrator): enkel de eerste en de laatste bladzijde zijn van een beetje tekst voorzien. 

Het boek gaat over een mollenstad: wat begint als het woninkje van een mol in een open groene weide, groeit uit tot een industriële stad onder invloed van mijnbouw. Steeds sneller moet het groen wijken voor de opkomende industrie.

 

Omdat er zo weinig tekst is, wordt de lezer gestimuleerd zijn eigen verhaal te maken bij de prenten. Die zijn echter weinig interpreteerbaar: we worden geconfronteerd met onze eigen vooruitgang en de achteruitgang die die met zich meebrengt. Ik zou graag zeggen dat het boek een hoopvol einde heeft ... maar dat is aan de lezer zelf om te beslissen. In ieder geval sleept het boek je mee naar een ander universum én kan het in de tussentijd je doen nadenken over je eigen universum. Als dat niet net datgene is wat ik zo fantastisch vind aan boeken ... 

Laat je onderdompelen in de ondergrondse wereld van de mollen en laat Kuhlmann je blik verruimen. Voor een sneak peek klik je even op onderstaand filmpje. En zet het daarna maar op een hollen naar die boekhandel, want dit boek is serieus de moeite waard!

Recensie: De paradijsvogel - Marcus Pfister

*** vanaf 3 jaar

Wat een lange periode van afwezigheid! Maar geen nood, Readstaylove is jullie niet vergeten. Met zicht op een mooie zomer vlieg ik er weer volledig in ... Letterlijk deze keer, want De paradijsvogel gaat natuurlijk over vogels.

Marcus Pfister, bekend van de klassieker De mooiste vis van de zee, laat zich hier weer van zijn mooie kant zien. De raven van het bos zitten zoals gewoonlijk onder elkaar te mopperen op hun takken. Op een onbewaakt moment valt er iets tussen hen: het heeft bonte veren en kakelt erop los. Dat is vreemd voor de saaie "zwartkijkers", maar de paradijsvogel trekt hen al snel mee in zijn enthousiasme.

De verveling spat van de eerste bladzijden, maar dit verandert snel met de komst van de bonte vogel. Je voelt erg mee met de raven (zelfs met de oude raaf, die een paar veren op zijn kopje mist) en de paradijsvogel krijgt zelfs de grootste droogstoppel mee in zijn positivisme: "Het leven is te gek, maar alleen als je er zelf een feestje van maakt. Je kunt niet blijven wachten en maar hopen dat er iets gebeurt. Je hebt je geluk in je eigen poten, weet je!"

Pfister laat zijn tekentalenten de vrije loop. De gekleurde veren in dit boek springen er extra uit: ze werden bewerkt met een soort vernis zodat de paradijsvogel nog meer schittert dan zijn zwarte gevederde vrienden. De kleuren van dit boek komen zo heel mooi uit. 

Pfister heeft, kortom, weer een mooi werkje afgeleverd. De overduidelijke boodschap (die we ook terugvinden in De mooiste vis van de zee) is dat we van het leven moeten genieten. Je kan de manier waarop dit gebeurt belerend vinden, maar ik geloof niet dat dat het boek voor de kinderen minder interessant maakt, integendeel. De paradijsvogel is een fijn prentenboek dat zeer geschikt is voor jonge kleuters. Met de zomervakantie in aantocht een echte aanrader om voor te lezen op het terras voor het slapengaan!