Voor kindjes vanaf 2 jaar
De befaamde kinderboekenauteur en -illustrator Richard
Scarry (1919-1994) mag dan al twintig jaar overleden zijn, zijn erfenis is
springlevend. Dit bleek al uit eerdere zoekboeken van Joachim Krause, zoals
Waar is de kleine dino?. Krause neemt de antropomorfe
dierenwereld van Scarry over, maar plaatst zijn eigen dieren in zijn eigen
fantasiewereld. Het effect van deze truc is echter hetzelfde:
Kerstfeest in het dierenbos weet de kinderen elke pagina
opnieuw aan te trekken met nieuwe grapjes en leuke verhaaltjes. Zoals de titel
al aankondigt, vieren de dieren van het bos Kerstmis. Dit grote feest gaat
uiteraard gepaard met heel wat voorbereidingen.
Deze voorbereidingen zijn mooi verbeeld in wervelende
prenten waarop alle dieren door elkaar lopen. Hun activiteiten zijn erg
herkenbaar: kerstkoekjes bakken, de boom versieren, pakjes zoeken, naar de
kerstmarkt gaan … Je wordt met de grootste stereotypen om de oren geslagen,
maar het werkt wel: ik kreeg een instant kerstgevoel. De bedoeling van het
boek is om peuters en kleuters te laten zoeken naar de verhaaltjes achter
iedere prent, waarvoor je een aanzet krijgt in de tekst. Zo word je
bijvoorbeeld aangespoord om te zoeken wie er een suikerspin eet op de
kerstmarkt, wie er op de draaimolen zit en wie er mooie kaarsen verkoopt. Alle
figuren ontmoeten we meerdere keren, maar de belangrijkste figuur is de
befaamde eland die op iedere pagina voorkomt en zich goed verstopt heeft.
Gezien de eenvoud van de prenten en de gemakkelijke zoekopdrachten, is het boek
het best geschikt voor kinderen vanaf drie jaar – het dikke karton is dan ook
uitstekend voorzien op grijpgrage handjes.
De illustraties zijn perfect voor kleintjes van deze
leeftijd: kleurrijk, met grappige details en eenvoudige, herkenbare figuren. Op
elke vierkante centimeter van de bladzijde valt wel iets te beleven. Er worden
sneeuwballen gegooid, de dieren zitten op een draaimolen of maken samen
kerstversiering. Ook minder leuke situaties komen aan bod: zo berispt de auteur
één van zijn eigen personages: 'Jij daar, Felix Vos, niet je zusje plagen!' of
zien we hoe een arme bever een standje krijgt van zijn juf nadat hij per
ongeluk aan de kerstversiering geknaagd heeft. De stijl van de tekeningen is
het best te omschrijven als een mix van Richard Scarry en Dorothy Wall. Zeker
Meneer Worm zou een tweelingbroer van een van Scarrys personages kunnen zijn,
en de kraanvogels doen dan weer erg denken aan Miss Magpie, de lerares van
Blinky Bill.
De voorlezer beveel ik graag aan om niet te lang bij de
korte tekstjes te blijven stilstaan. Je kunt je beter ook niet beperken tot de
bescheiden vragen als 'Heb je de sneeuwman al gezien?'. Er valt immers zoveel
te beleven op de prenten zelf, dat dit soort vragen maar pover oogt. Het is dan
ook aan te raden om je eigen fantasie te gebruiken bij dit boek. Hier heeft
Krause de boot gemist: waar Richard Scarry de lezer kon prikkelen en uitdagen,
houdt het in dit boek op bij de suggesties in de tekst. Kerstmis in
het dierenbos baart hierdoor geen opzien, maar getuigt wel van het
talent van Krause en doet me uitkijken naar zijn volgende project.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten